معمولا افرادی که اقدام به برقراری چنین رابطه‌هایی می کنند، با این استدلال که «ما نمی خواهیم ازدواج کنیم» انتخاب‌ها و رفتارهایی را که باید از خود نشان دهند، بروز نمی‌دهند و...دوستی‌هایی که قبل از ازدواج دنبال می‌شود، قطعاً دوستی پایدار و بلند مدتی نخواهد بود اما وابستگی عاطفی‌ای که بعد از مدتی بین دو طرف شکل می‌گیرد، جدایی را سخت می‌کند.
بخشی از این ضربه‌ها مربوط به وابستگی‌های عاطفی می‌شود. به عبارت بهتر، شما تصور کنید دختر و پسری تصمیم می‌گیرند که رابطه‌ای با هم برقرار کنند، منتها چون قصد ازدواج ندارند، ملاک‌هایی را که برای ازدواج در ذهن خود ساخته اند نادیده می‌گیرند، با این توجیه که قرار نیست این رابطه به ازدواج منجر شود. بنابراین با کسانی دوست می‌شوند که کیفیت اخلاقی و رفتاری پایین تری دارند.
از طرفی این رابطه آغاز می‌شود و بعد از مدتی این دوستی دو حالت پیدا می‌کند؛ یا رابطه به خاطر مشکلاتی که به وجود می‌آید قطع می‌شود و در این میان، طرفین ضربه های روحی- عاطفی زیادی خواهند خورد و یا این رابطه مدتی ادامه پیدا می‌کند تا وابستگی عاطفی شدیدی به وجود می‌آید و تصمیم می‌گیرند ازدواج کنند؛ غافل از اینکه این آدم مناسب ازدواج نیست و معیارهای یک ازدواج موفق در این رابطه وجود ندارد.
نکته دیگر این است که وقتی این گونه روابط براساس حداقل شناخت آغاز می‌شود، طرفین به مسائلی مانند معیارهای اخلاقی مورد پذیرش شان توجه نمی‌کنند. برای مثال، دختر یک حدی از رابطه را می‌پسندد ولی پسر خواسته‌های بیشتری دارد و یا بالعکس. در این موارد مشاهده می‌شود طرفین از ترس از دست دادن دوستی و یا به خاطر تهدیدهایی که صورت می‌گیرد، تسلیم خواسته‌های طرف مقابل می‌شوند.
حال دو آیه از قرآن در مورد دوستی دختر و پسر را خاطر نشان شوم که:«امروز چیزهاى پاکیزه براى شما حلال شده و طعام کسانى که اهل کتابند براى شما حلال و طعام شما براى آنان حلال است و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاکدامن از مسلمان و زنان پاکدامن از کسانى که پیش از شما کتاب آسمانى به آنان داده شده به شرط آنکه مهرهایشان را به ایشان بدهید در حالى که خود پاکدامن باشید نه زناکار و نه آنکه زنان را در پنهانى دوست ‏خود بگیرید و هر کس در ایمان خود شک کند قطعا عملش تباه شده و در آخرت از زیانکاران است» [1]
درآیه دیگر به مردان می گوید با دخترانی که روابط دوستی مخفیانه‌ای با دیگران داشته‌اند ازدواج نکنید ...یعنی آنان را با اجازه خانواده‌هایشان به همسری خود در آورید و مهرشان را به طور پسندیده به آنان بدهید به شرط آنکه پاکدامن باشند و زناکار و دوست گیران پنهانی نباشند.[2]

منبع:
[1]:«الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلاَ مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ وَمَن یَکْفُرْ بِالإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ»[آیه 5 سوره مبارکه مائده]
[2]:«فانکحوهن باذن اهلهن و اتوهن اجورهن بالمعروف محصنات غیر مسافحات و لا متخذات اخدان»[25 سوره نساء ]